Vluchtelingenopvang

In Nederland is er een groot tekort aan opvang en woningen voor vluchtelingen. Hierdoor zijn de azc's overvol. Vluchtelingen vinden nu vaak tijdelijk onderdak in zogenaamde crisisnoodopvang. Het gevolg is dat zij regelmatig moeten verhuizen en dat is natuurlijk vervelend. Het Rijk en gemeenten spraken daarom af om voor extra opvangplekken voor langere tijd te zorgen. Nu de spreidingswet doorgaat, zal Nieuwegein in totaal 364 vluchtelingen opvangen. Het COA is verantwoordelijk voor de opvang en begeleiding van vluchtelingen in Nederland.

Een asielzoeker is iemand die om verschillende redenen zijn of haar land van herkomst heeft verlaten om in een ander land bescherming te zoeken door asiel aan te vragen. Wanneer iemand asiel aanvraagt, wil diegene erkend worden als vluchteling. In Nederland kunnen asielzoekers terecht bij de aanmeldlocaties in Ter Apel en Schiphol om de asielprocedure te starten. Zolang de beslissing over de asielaanvraag niet genomen is, blijft deze persoon asielzoeker.

In Nederland gaat vervolgens de Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) na of de asielzoeker valt onder het Vluchtelingenverdrag van de Verenigde Naties, en dus erkend wordt als vluchteling. Daarbij wordt er gekeken of de asielzoeker gevaar loopt als diegene wordt teruggestuurd naar het herkomstland en dus bescherming nodig heeft. Niet iedere asielzoeker is dus een vluchteling. Een vluchteling is volgens het VN-Vluchtelingenverdrag van 1951 iemand die in zijn herkomstland ‘gegronde vrees’ heeft voor vervolging op grond van ras, godsdienst, nationaliteit, politieke overtuiging of het behoren tot een bepaalde sociale groep.

Zodra een asielzoeker als vluchteling erkend is en in Nederland mag blijven, krijgt diegene een tijdelijke verblijfsvergunning voor een periode van 5 jaar. Een vluchteling met een verblijfsvergunning wordt een statushouder of vergunninghouder genoemd.

Nu de spreidingswet doorgaat, moet Nieuwegein voor 364 opvangplekken zorgen.

Alle gemeenten moeten ieder jaar vanuit het Rijk een aantal statushouders (asielzoekers met verblijfsvergunning) opvangen. De gemeente moet hieraan voldoen binnen een bepaalde periode en wordt hierop gecontroleerd. Om hieraan te kunnen voldoen, krijgen statushouders voorrang bij bepaalde woningen. Het gaat om een klein deel van het totale aantal sociale huurwoningen. In 2021 en 2022 ging ongeveer 5% van de vrijkomende woningen bij woningcorporaties naar statushouders.

Let op: een asielzoeker is niet hetzelfde als een statushouder. Een asielzoeker is iemand die asiel aanvraagt. Een asielzoeker wordt pas een statushouders op het moment dat hij/zij mag blijven en een verblijfsvergunning krijgt. Bovenstaand antwoord is van toepassing op statushouders.

Woonbegeleiders op de opvanglocatie organiseren daar activiteiten, soms samen met vrijwilligers. Ook wordt gezocht naar verbinding met activiteiten in de stad. Deze activiteiten zijn heel verschillend. Het hangt ook af van wat de vluchtelingen zelf graag willen. Denk bijvoorbeeld aan sporten, bewegen, creatieve activiteiten, taal en ontmoeting. 

Asielzoekers mogen op dit moment 24 weken per jaar werken. Asielzoekers mogen meer dan 24 weken per jaar werken als hun asielaanvraag minstens 6 maanden in behandeling is. Met een vrijwilligersverklaring van het UWV mogen zij vrijwilligerswerk doen.

Er zijn activiteiten op en buiten de locatie. Voor statushouders is er een voorinburgeringstraject.  

Dat is erg verschillend. Op dit moment duurt het vaak wel 1 tot 1,5 jaar voordat vluchtelingen een verblijfsvergunning krijgen. En dan nog kan het zijn dat ze langer in de opvanglocatie blijven omdat er niet genoeg woningen zijn. Op dit moment wonen om die reden ook veel vluchtelingen met status op een opvanglocatie.

Het COA betaalt de kosten voor de opvang van vluchtelingen.